0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

ONDOKUZ Mayıs Üniversitesi (OMÜ) Tıp Fakültesi Toplumsal Pediatri Bilim Kısmı Lideri Dr. Öğr. Üyesi Tuğba Ayçiçek Dinçer, ergenlerde oyun bağımlılığına yönelik, “Yapılan araştırmalar bağımlı olan oyuncular ortasında depresyon, anksiyete, toplumsal fobi ve düşük okul muvaffakiyetini alakalı bulmuştur. Depresyon varlığı da ergenlerde çevrim içi oyun bağımlılığına yol açabilir. Yalnızlık, toplumsal etraftan çekilme ve aktivitelere karşı isteksizlik, çevrimiçi oyunları bu meselelerin üstesinden gelmek için bir kaçış yolu haline getirebilir” dedi.

Genel sınırlarıyla dijital oyun bağımlılığının, oyun oynama alışkanlıkları üzerindeki denetimin önemli formda azalması olarak tanımlandığını belirten OMÜ Tıp Fakültesi Toplumsal Pediatri Bilim Kısmı Lideri Dr. Öğr. Üyesi Tuğba Ayçiçek Dinçer, Bu durumun, bireylerin günlük işleyişini, şahsî, toplumsal ve mesleksel sorumluluklarını olumsuz etkileyebileceğini söyledi.

İnternetin sınırsız ve denetimsiz kullanımının, bilhassa dijital oyunlara olan erişimi kolaylaştırarak bağımlılık riskini artırdığını söz eden Dr. Dinçer, “Dijital oyun geliştiricilerin düşük giriş eşiği stratejisi uygulamaları, sıradan akıllı telefonların çevrim içi oyunları çalıştırabilmesini sağlıyor ve bu durum dijital oyunlara erişimi kolaylaştırıyor. Dünya çapında milyonlarca insan dijital oyun oynuyor. Bu çeşit oyunlardan hoşlanan insanların birçok problemli davranışlar geliştirmese de oyun oynamanın her şeyi tüketmesi ve günlük işleyişi olumsuz etkilemesi mümkün. Çalışmalar, çevrim içi oyun bağımlılığının yaygınlığının dünya çapında yüzde 3,1’e ulaştığını, ergen erkeklerde yüzde 6,8 ve ergen kızlarda yüzde 1,3 olduğunu gösteriyor. Güneydoğu Asya, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da uzmanlaşmış tedavi merkezlerinin kurulması, durumun ciddiyetini yansıtıyor. Türkiye’de ulusal seviyede yaygınlık göstergeleri bulunmamakla birlikte, yapılan çalışmalarda bağımlı oyuncu oranı yüzde 11,1 ile yüzde 28,8 ortasında bulunmuş” diye konuştu.

‘EBEVEYNLERİN ROL MODEL OLMASI KIYMETLİ BİR FAKTÖR’

Özellikle çocuk ve gençlerin bu risk kümesinde olduğuna dikkat çeken Dr. Dinçer, aile ilişkilerinin ve ebeveyn rol modellerinin çocukların dijital oyun bağımlılığını engellemede büyük rol oynadığını vurguladı. Dinçer, “Ebeveynlerin depresyon, korku üzere zihinsel fonksiyonları ve cezalandırıcı, reddedici, otoriter davranışları, çocukların makûs bir alışkanlığa girmesini basitçe engelleyebilecek rol modelin olmaması manasına geliyor. Bu türlü ailelerde büyüyen çocukların ruhsal gelişimi kısıtlanır. Hem duygusal ve davranışsal meseleler hem de zayıf aile içi bağlantı, çocukların ihmal edildiklerini hissetmelerine neden olabilir. Bu durum da takviye bulmaya gereksinim duyan bu çocukların internet aracılığıyla basitçe bilgisayar oyunları üzere öbür ilgi cazibeli şeylere yönelmesine neden olabilir. Günlük hayattan kaynaklanan korkuyu oyun oynayarak gidermeyi seçtikleri için, her gün çok fazla saat harcamaya eğilimli hale gelirler. Ayrıyeten dijital oyun dünyası bir muvaffakiyet duygusu elde etmek ve öteki alanlarda başarılı olamamanın kaybını karşılamak için kusursuz bir ortam sunuyor” dedi.

DİJİTAL OYUN BAĞIMLILIĞI VE PSİKOSOSYAL SORUNLAR

Dijital oyun bağımlılığının psikososyal ve davranışsal meselelerle direkt bağlı olduğunu belirten Dr. Öğr. Üyesi Tuğba Ayçiçek Dinçer, konuşmasını şöyle sürdürdü:

“Şiddet içeren dijital oyunlar oynamak yalnızlık, düşük ömür memnuniyeti, depresyon, saldırgan davranışlar, telaş, şiddet eğilimleri, olumlu toplumsal davranışların azalması, dikkat eksikliği ve şiddete duyarsızlık üzere çeşitli psikososyal sıkıntılarla ilişkilendirilmiştir. Yapılan araştırmalar bağımlı olan oyuncular ortasında depresyon, anksiyete, toplumsal fobi ve düşük okul muvaffakiyetini bağlı bulmuştur. Depresyon varlığı da ergenlerde çevrim içi oyun bağımlılığına yol açabilir. Yalnızlık, toplumsal etraftan çekilme ve aktivitelere karşı isteksizlik, çevrimiçi oyunları bu meselelerin üstesinden gelmek için bir kaçış yolu haline getirebilir. Çalışmalar, ergenlerin çoklukla çevrim içi oyunları toplumsal etraflarına ilişkin olma hissini telafi etmek için kullandığını gösteriyor. Dünya genelinde ergenler ortasında depresyonun yaygınlık oranı 10-14 yaş ortası yüzde 1,1, 15-19 yaş ortası yüzde 2,8’dir. Bu da ergenlerde depresyon taramasının değerini vurgulamak için değerlidir.”

Ailelere tekliflerde bulunan Dr. Dinçer, çocukların dijital oyunlarla sağlıklı bir bağ kurabilmesi için muhakkak sonlar koyulması gerektiğini belirtti. Tıpkı vakitte, oyunların toplumsal aktivitelerle dengelenmesi gerektiğini tabir etti.