0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Orta Çağ Almanya’sında evlilik genelde çocuk sahibi olmak için bir araç olarak görülüyordu. Bayanların boşanma hakları yoktu ve boşanmak isteyenler bir çabaya girmeye zorunluydular.

Hans Talhoffer’ın ünlü Dövüş Kitabı’nda yer alan boşanma düellosu bu çarpıcı uygulamanın nasıl işlediğine dair bize ipuçları veriyor. Bayan ve erkek ortalarındaki uyuşmazlıkları çözmek için kılıçlarını kuşanıyor sonra da arenaya çıkıyorlardı.

Neden Çukur? Artık bu düelloların en değişik kısmına gelelim: neden erkekler çukura konuluyordu? Erkek çukurun içinde savunma yaparken bayan etrafında dolaşabiliyordu. Evet düşündüğünüz üzere bu durum fizikî avantajlar sağlıyordu.

Erkek çukurdan çıkmaya çalışırsa teslim olmuş oluyordu. Yani bayan bu garip kurallarla biraz avantajlı hale geliyordu. Düello kararı alındıktan sonra yargıçlar çiftlere bir ay mühlet tanıyordu. Bu müddet yalnızca düelloya hazırlık değil, birebir vakitte sıkıntılarını çözme fırsatıydı.

Yargıçlar krallığın temsilcisi olarak bu tıp çabalara onay veriyordu. Sonuçta hayatta kalan tarafın saf olduğu kabul ediliyordu ki bu da adaletin tuhaf bir yorumuydu.

Kadınlar için bu düelloya katılmak birçok vakit bir mecburilik haline geliyordu. Fizikî dezavantajlarına karşın boşanmak için öteki bir yol bulmanın imkansız olduğu durumlarla karşılaşıyorlardı. Yani aslında bu uğraş özgürlüklerini elde etmenin tek yolu oluyordu.

Orta Çağ’ın sonlarına yaklaşırken bu düello uygulamaları yavaş yavaş kaybolmaya başladı. Lakin tarihi olarak enteresan bir örnek olarak kalmayı sürdürdü. Adalet ve eşitlik anlayışının ne kadar farklı yorumlandığını görmek epeyce farklı değil mi?