0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

ANKARA Üniversitesi Su İdaresi Enstitüsü Müdürü Prof. Dr. Gökşen Çapar, Türkiye’nin su gerilimi çeken bir ülke olduğunu ve 2100 yılına kadar Konya Kapalı Havzası, Dicle-Fırat Havzası ve Doğu Akdeniz Havzası üzere aşikâr havzalarda su kıtlığı yaşanabileceğini belirterek, “Hayatın tek faktörü su değil; lakin su artık biliyorsunuz sudan ucuz değil. Susuz yaşamak mümkün değil” dedi.

Prof. Dr. Gökşen Çapar, Avrupa Birliği (AB) programı ile desteklenen ‘AB, Türkiye ve Afrika Besin Sistemlerinin Hudut Ötesi İklim Kırılganlıkları ve Uzaktan Tesirleri: Ticaret, İklim Riski ve Adaptasyon Projesi’ ile Türkiye ve Afrika’dan Avrupa’ya ihraç edilen besin eserlerinin iklim risklerini incelediklerini söyledi. Türkiye’nin su gerilimi çeken bir ülke olduğunu ve 2100 yılına kadar Konya Kapalı Havzası, Dicle-Fırat Havzası ve Doğu Akdeniz Havzası üzere muhakkak havzalarda su kıtlığı yaşanabileceğini belirten Prof. Dr. Çapar, “Nüfus artışı, endüstrileşme, kentleşme ve besin muhtaçlığı arttıkça; su kaynaklarımız da iklim krizi nedeniyle giderek daha belirsizleştikçe önemli kriz içinde olduğumuzu söylemek aslında yanlışsız olur. Türkiye’yi daima 112 milyar metreküp yıllık su potansiyeli olan bir ülke olarak biliyoruz. Lakin son yıllarda yapılan çalışmalar iklim değişikliğinin olumsuz tesirleri nedeniyle bu potansiyelimizin çok daha aşağılara düştüğünü, 80 küsur milyon metreküplere düşeceğini öngörüyor” dedi.

‘SUYUMUZU BESİN TEMİNATIMIZ İÇİN KULLANIYORUZ’

Türkiye’nin su kaynaklarının yüzde 77’sinin tarımda kullanıldığını kaydeden Çapar, “Diğer geriye kalan yüzde 20 küsurluk oran, içme suyu ve sanayi için kullanılan ölçü. Yüzde 77 dünya ortalaması ile uyumlu. Bu demek oluyor ki suyumuzu büyük oranda besin garantimiz için kullanıyoruz. O vakit nüfus arttıkça ve iklim değişikliğinin olumsuz tesirleri daha fazla yaşanır epeyce önümüzde güç bir süreç var. Su kaynaklarımızı daha verimli kullanmamız gerekiyor” diye konuştu.

‘TÜRKİYE İSTİKRARLI BİR KONUMDA’

Ardından yürütücüsü olduğu proje hakkında bilgi veren Prof. Dr. Çapar, “Projemizi Hollanda’dan iki partnerimiz, Türkiye’den iki partner ve Fas’tan iki partnerle yürüttük. Türkiye açısından baktığımızda 4 eser öne çıktı. Bunlar iddia edebileceğiniz üzere fındık, incir, üzüm ve kayısı. Ülkemizin ihracatında çok kıymetli hisseye sahip olan eserler. Projede bu eserlerin gelecekteki, 2060 yılına kadarki risklerini tahlil etmeye çalıştık. Bu manada ihracatta, ülkeler ortası eserlerin sirkülasyonuyla birlikte bir su sirkülasyonundan, sanal su ticaretinden bahsetmek mümkün. Tahminen çok farkında olduğumuz bir olgu olmayabilir. Ancak önümüzdeki yıllarda su kaynaklarımız giderek daha kıt hale geldiğinde eminim ön plana çıkacak bir başlık olacaktır. Su kaynakları kıt olan ülkeler, kendileri üretmek yerine aslında ihraç ederek bu dengeyi sağlamaya çalışıyorlar. Türkiye bu manada istikrarlı bir pozisyonda; hem ihracatçı hem ithalatçı bir ülkeyiz” dedi.

‘ZİYAN EDECEK BİR DAMLA BİLE SUYUMUZ YOK’

Proje kapsamında, Türkiye’nin ihraç ettiği eserlerin üretim ölçüsünü ve en çok ekonomik getirisi olanlar ile su muhtaçlığı en yüksek olan birinci 10 eseri incelediklerini lisana getiren Prof. Dr. Çapar, “Dünyanın fındık gereksinimini, kayısı ve bilhassa kuru kayısı muhtaçlığını yüzde 60-70 oranlarında karşılıyoruz. Bu eserlerimiz sahiden çok değerli. Burada yeniden fındık, pamuk, incir, kayısı ve tütün öne çıkan eserler. Hem ekonomik getirisi yüksek hem de su muhtaçlığı yüksek olan eserler. Bir istikrar kurmaya çalıştık. Su muhtaçlığı çok yüksek olan bir eserin şayet ekonomik getirisi yoksa bunun ihraç edilmesi bir soru işareti olabilir mi? Hayatın tek faktörü su değil; fakat su artık biliyorsunuz sudan ucuz değil. Susuz yaşamak mümkün değil. Bu manada ülkemizde son yıllarda hoş bir ivme var fakat verimliliği artırmamız, daha süratli bir formda artırmamız gerekiyor. Sahiden ziyan edecek bir damla bile suyumuz yok diye düşünüyorum” diye konuştu. Prof. Dr. Çapar, ayrıca Türkiye ve Avrupa Birliği dayanaklı İPA2 yardımları kapsamında Etraf, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı ile şehirlerde su ve atık su hizmetleriyle ilgili iklim direncini geliştirmek ve mahallî idarelere takviye olmak maksadıyla 25 vilayette çalışma yürüttüklerini söyledi.